Wielki Gościniec Litewski (z serii: Odkryj swój EDEN w Polsce)

24/11/201819/12/2018 Mały Podróżnik 2575 Views EDEN, EDEN Polska, Mazowieckie, Mazowsze, Podlasie, Podlaskie, Wielki Gościniec Litewski

Wielki Gościniec Litewski

Wielki Gościniec Litewski był przez kilka wieków jednym z najważniejszych traktów handlowych Rzeczypospolitej. Łączył Warszawę z Wilnem, czyli Koronę Polską z Wielkim Księstwem Litewskim, biegnąc przez Stanisławów, Dobre, Liw, Węgrów, Sokołów Podlaski, Drohiczyn, Bielsk Podlaski, Białystok, Grodno.

<br

Wielki Gościniec Litewski jest miejscem wyróżnionym w konkursie EDEN (najlepsze destynacje turystyczne Europy)

EDEN to projekt, który ma na celu stworzenie europejskiej sieci uznanych i rozpoznawanych obszarów turystycznych charakteryzujących się wyjątkowymi walorami dla dziedzictwa przyrodniczo-kulturowego Europy. Głównym organizatorem Konkursu jest Komisja Europejska. Polską edycję realizuje Polska Organizacja Turystyczna we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki.Tematy przewodnie kolejnych edycji Konkursu oraz podstawowe kryteria są ustalane przez Komisję Europejską.

Jeżeli przez wieki taki trakt istniał to nie mógł pozostać obojętnym na rozwój i historię miejscowości przez które przebiegał. Dlaczego by więc nie przywrócić go ale nie jako szlak dla pocztylionów, kupców czy dygnitarzy, ale dla turystów? Przecież takiego szlaku nie trzeba wymyślać, wytyczać. On od wieków istnieje. Fakt powstały granice, nowe państwa ale nawet ograniczając się do części będącej w obecnych granicach Polski może to być bardzo atrakcyjne doświadczenie.

Rozwój i pewna stabilizacja szlaku to wiek XV. Zaczynamy z Warszawy, stolicy Mazowsza. Pierwsze ważne miejsce to Liw z zamkiem, kolejne to Węgrów i Sokołów Podlaski. Już mamy Bug i Drohiczyna na granicy Mazowsza i Podlasia. Przez Bielsk Podlaski trafiamy do Białegostoku. Tu Wasilków i odbicie do ważnego do dziś Supraśla – jeszcze Czarna Białostocka, Sokółka i mamy już naszą obecną granicę.

Bardzo ważny dla rozwoju traktu był wiek XVIII kiedy wprowadzono pocztę i dyliżanse. Ruszyła regularna komunikacja i wymiana przesyłek. Powstały liczne stacje pocztowe. Miasta na szlaku się rozwijały ponieważ taki bezpieczny szlak, utrzymywany w dobrym stanie sprzyjał kupcom wędrującym z towarami. Niestety dobre czasy przerwała… kolej.

No ale w roku 2009 powstał pomysł reaktywacji szlaku tym razem na potrzeby współczesnych podróżnych czyli turystów. Powstają przewodniki, oznakowanie szlaku, ale przede wszystkim na szlaku coś się dzieje. Szereg imprez prowadzi szlakiem od jednej miejscowości do drugiej.

Ponieważ jest to długi szlak prowadzący przez dwie krainy – Mazowsze i Podlasie – mamy tu nie tylko spotkania różnych kultur tworzących do dziś Rzeczpospolitą, ale również wspaniałą i zmieniającą się na kresową (jak jedziemy z Warszawy) kuchnię. Polecamy bardzo dobrze zrobiona stronę szlaku: http://wielkigoscinieclitewski.pl.